نی نی جون من

...

    یادمه بچه که بودم صبحهای زمستون با صدای برف پارو میکنیم از خواب بیدار میشدم. برف اندازی شغلی بود برای خودش. تو حیاط خونه پدری پارو داشتیم هروقت میخواستی بری تو حیاط اول دنبال پارو میگشتی تا بتونی از میون برفا راهی باز کنی برای رفتن. وقتی از بیرون برمیگشتی نوک انگشتات از سوز زمستون سوزن سوزن میشد دلت پر میکشید برای یه لیوان چای داغ تو ظهر زمستونی که سرد بود سرد سرد. دلم بچگی میخواد و یک کم برف یادمه چکمه چرم نداشتم اما برف بود. چتر مارک نداشتم اما برف بود. پالتوی زارا نداشتم اما برف بود. پکیج و گرمایش از کف نداشتم اما برف بود حالا همه ای...

...